يا رب مكن از لطف پريشان ما را / هر چند كه هست جرم و عصيان ما را
ذات تو غني بوده و ما محتاجيم/محتاج به غير خود مگردان ما را
تا لحظه شكست به خدا ايمان داشته باش خواهي ديد كه آن لحظه هرگز نخواهد رسيد...
گاهي خدا آنقدر صدايت را دوست دارد كه سكوت مي كند تا تو بارها بگويي خداي من...
شكسته هاي دلت را به بازار خدا ببر خدا خود بهاي شكسته دلان است...
نظرات شما عزیزان: